Στην άκρη στο τέρμα
στο πιο ψηλό βουνό
είμαι ξένος και παλεύω
κάπως για να κρατηθώ
Με τα λόγια δε μιλάω
μα στη σκέψη μου εσύ
από τα όνειρα βγαλμένος
μοιάζεις με μικρό παιδί
Θέλω να έρθεις να τα πούμε
φιλαράκο από καιρό
για όσα τρέμουν να με αφήσουν
και μου κρύβουν το γκρεμό
Για τα Φώτα αυτής της πόλης
που μια κοπέλα ψάχνει καιρό
για την αύρα της έρημου
και τον γκρίζο ουρανό
Κοιτάζω το κόσμο
ζηλεύω τα πουλιά
σιχάθηκα το ψέμα
που λένε στα παιδιά
Το φως του ήλιου
μου φαίνεται γνωστό
δακρύζουνε τα μάτια
δε θέλω να είμαι εδώ
Και τώρα που φεύγεις
από τη σκέψη μου ξανά
θέλω να σε προλάβω
πριν μου πάρεις τα φτερά
Είναι ότι μου έχει μείνει
είναι ότι αγαπώ
άσε να έρθω μαζί σου
δεν υπάρχω πια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου